Grampians en Dandenong Ranges
Blijf op de hoogte en volg Jessica
18 April 2014 | Australië, Melbourne
Zo, hier komt weer even een update vanuit Melbourne. Het Australische leventje bevalt me nog steeds goed. Op mijn stage heb ik het nog steeds naar mijn zin. Goede en slechte resultaten wisselen elkaar af, maar het is verder wel gezellig op het lab. En naast het lab zijn er nog steeds genoeg leuke dingen. Het frisbeeën is nog steeds erg leuk, afgelopen week heb ik gewoon een soort van privé-training gehad voor mijn forehand en die ging dus steeds beter. Erg leuk om te merken hoe je in twee uur vooruit kan gaan:) Verder was er de afgelopen weken een comedyfestival in Melbourne, waarbij er elke dag heel veel comedyshows waren. Ik ben dus ook naar een paar shows geweest, dat was wel erg leuk, altijd goed om een beetje extra te lachen!
Twee weken geleden heb ik weer een weekendje gekampeert. Op vrijdag 4 april was er in de avond een glow in the dark frisbee toernooi in Ballarat. Daar zijn we dus met een groepje van de frisbee heen gegaan. In de middag vertrokken we naar Ballarat. Onderweg in de auto heb ik met Alvaro een hoop ‘random’ pictures gemaakt, dus voor iedereen die zich afvroeg wat die charmante fotos van mij op facebook doen, het waren gewoon random pictures! In Ballarat hebben we nog snel wat gegeten in de local fish and chips shop en daarna op naar het toernooi. Daar werd iedereen ingedeeld in het team en ieder team kreeg een kleur met bandjes. Mijn team had groen en aangezien we een aantal blessures en ziektes in het team hadden, bedachten we al snel de team naam: the green diseases. Nadat iedereen zich in glow in the dark bandjes had gehuld, kon het toernooi beginnen. Het was toch wel lastig zo in het donker, vooral om te zien wie je nou eigenlijk moest verdedigen. De groene bandjes waren nog wel als een van de beste zichtbaar, dus daar hadden we dan wel geluk mee, konden we in ieder geval ons team goed zien. Hoewel het ook wel weer een nadeel was, want het andere team kon ons dus ook goed zien, sneaky ergens vrij proberen te staan zat er dus niet in. Ons team deed het erg goed, de eerste twee wedstrijden hadden we gewonnen, waardoor we dus in de finale terechtkwamen. Helaas, hebben we in de finale het beslissende punt verloren. Maar goed, het was alsnog een erg leuk toernooi! Na het toernooi zijn we met ons groepje naar een free camp site op 20 km van Ballarat gereden, waar we onze tentjes hebben opgezet. Er werd zelfs nog een kampvuur gemaakt, waar we dus nog even lekker bij konden zitten.
De volgende ochtend stonden we vroeg op en na alles ingepakt te hebben, reden we terug naar Ballarat. Daar werden Jelle, Mercedes en ik opgepikt door Jacob en zijn vriendin Ann, en zijn wij verder gereden naar de Grampians, terwijl de rest terug ging naar Melbourne. Het was nog wel een stukje rijden, maar rond het middaguur kwamen dan in de Grampians. Na even geïnformeerd te hebben bij de toeristeninfo, hadden we een mooie wandeling voor die middag gevonden. We hadden besloten om twee keer een dagwandeling te doen, zodat we niet met alle spullen hoefden te zeulen. Dit was op zich wel mooi, want ik had al een tijdje nieuwe wandelschoenen gekocht die ik nu uit kon proberen. Ik durfde ze steeds niet aan met de overnight hikes, want wat nou als ze na 1 dag toch niet lekker zouden lopen en om nou naast alle slaapspullen ook nog extra schoenen mee te sjouwen. Maar nu met mijn andere schoenen in de tas, mijn blaren van de vorige week ingetapet en hele mooie dikke oranje sokken, durfde ik het toch wel aan! We begonnen gelijk al goed door verkeerd te lopen. Maar goed, nu hadden we ook nog even watervallen gezien, waar echter niet echt heel veel water viel, door de weinige regenval. Gelukkig vonden we daarna toch wel het goede pad. We gingen eerst door de Grand Canyon naar de Pinnacle lookout. Dit was nog wel een redelijke klautertocht over de rotsen. Boven hadden we echt een prachtig uitzicht en wat was het weer een mooie omgeving. Vervolgens hadden we een steile afdaling naar beneden. Helaas kwamen we er beneden achter dat we hier niet heen moesten en konden we dus dat steile stuk weer omhoog klimmen en daar dan toch weer de goede route te vervolgen. De route was erg mooi, door een bossig gebied met af en toe nog mooie uitzichten. Dat was dus weer een goede wandeling en ik moet zeggen dat goede schoenen het lopen toch wel fijn maken! Toen we weer terug bij de auto kwamen, zijn we naar een kampeerplaats gereden. Op de kampeerplaats waren echt heel veel kangoeroes, dat was wel cool, mijn eerste kangoeroe gezien in Australië. Dus daar moesten natuurlijk wel foto’s van gemaakt worden. Vervolgens hebben we de tentjes opgezet en daarna hebben we een kampvuurtje gemaakt. Jacob had een goed avondmaal voorbereid van pastasalade met op het vuur gebakken kippenpootjes, jammie. En gelukkig was ik ook goed voorbereid met marshmallows voor het toetje! Daarna hebben we nog even spelletje gedaan en toen toch wel redelijk op tijd naar bed.
De volgende ochtend werden we weer wakker tussen de kangoeroes. We waren lekker rustig opgestaan en ontbeten en nadat we alles weer ingepakt hadden zijn we eerst naar een lookout point gereden. Daar konden we weer genieten van een prachtig uitzicht! We hadden ook erg geluk met het weer dit weekend: rond de 25 graden met een mooi blauwe lucht en een zonnetje. Daarna hebben we weer een wandeling gedaan naar een top. Het was een redelijke klim, maar boven hadden we dan ook weer een super uitzicht en daar hebben we lekker lang van genoten! Daarna zijn we weer teruggelopen, waar een koud biertje op ons wachtte en waar we nog konden genieten van een paar grazende kangoeroes! Al met al was dat dus weer een zeer geslaagd kampeerweekendje!
Afgelopen zondag was ik met Jelle ook weer een leuk dagje weg geweest. Het eigenlijk idee was om een stuk te gaan mountainbiken tussen Bendigo en Castlemain. Dus wij in de ochtend om half 9 met ons fiets klaar voor de eerste trein naar Bendigo. Komen we dus bij de trein aan, zegt de conducteur dat het bagageruim vol zit en de fietsen er niet in passen en dat we de volgende trein maar moeten nemen. Dat was dus wel balen, vooral omdat er echt nog genoeg ruimte was, maar goed in discussie gaan met een chagerijnige Australische conducteur leek ook niet echt verstandig. Aangezien het nu met de wintertijd al rond 6 uur/half 7 donker wordt, waren we bang dat we te weinig tijd zouden hebben voor de route als we een trein later zouden nemen. Dus vanaf toen werd het een beetje improviseren en hebben we de trein naar de Dandenong Ranges gepakt om daar te gaan wandelen. Dit is een klein nationaal park op ca. 40 km van Melbourne. Ik moet zeggen dat het echt een stuk mooier was dan ik had verwacht. Het was een beetje een regenwoudachtige omgeving en het was eigenlijk wel een hele leuke wandeling die we hadden gemaakt. Het was wel af en toe een beetje lastig om de goede route aan te hadden, aangezien er meerdere paden door elkaar liepen, maar gelukkig was het ook niet zo groot en kwamen alle paden uiteindelijk wel bij de centrale picknick plaats uit. Onderweg hebben we ook veel coole vogels gezien, waaronder de lyre bird. Dit is een hele coole vogel, die dus andere vogels en geluiden perfect na kan doen. We zagen er twee lopen, maar helaas maakten ze geen geluid. Maar goed, al met al, was het dus toch wel een erg leuk dagje en mochten we Piet, de chagerijnige conducteur, misschien wel dankbaar zijn dat ie ons niet mee wilde nemen.
Ik heb natuurlijk weer veel foto’s gemaakt in de Drampians en de Dandenong Ranges, die kunnen jullie hier vinden. https://plus.google.com/u/0/photos/107048293215836037778/albums/6003519673886383137#photos/107048293215836037778/albums/6003519673886383137 en https://plus.google.com/u/0/photos/107048293215836037778/albums/6003519673886383137#photos/107048293215836037778/albums/6003532982431296961
Aanstaande zondag komen mijn ouders naar Melbourne en ga ik dus bijna drie weken met hun samen rondreizen. De afgelopen weken hebben de reis gepland en het belooft een hele mooie reis te worden, dus ik heb er erg veel zin in! Dus op de volgende blog hoop ik weer veel mooie verhalen en foto’s te hebben!
Twee weken geleden heb ik weer een weekendje gekampeert. Op vrijdag 4 april was er in de avond een glow in the dark frisbee toernooi in Ballarat. Daar zijn we dus met een groepje van de frisbee heen gegaan. In de middag vertrokken we naar Ballarat. Onderweg in de auto heb ik met Alvaro een hoop ‘random’ pictures gemaakt, dus voor iedereen die zich afvroeg wat die charmante fotos van mij op facebook doen, het waren gewoon random pictures! In Ballarat hebben we nog snel wat gegeten in de local fish and chips shop en daarna op naar het toernooi. Daar werd iedereen ingedeeld in het team en ieder team kreeg een kleur met bandjes. Mijn team had groen en aangezien we een aantal blessures en ziektes in het team hadden, bedachten we al snel de team naam: the green diseases. Nadat iedereen zich in glow in the dark bandjes had gehuld, kon het toernooi beginnen. Het was toch wel lastig zo in het donker, vooral om te zien wie je nou eigenlijk moest verdedigen. De groene bandjes waren nog wel als een van de beste zichtbaar, dus daar hadden we dan wel geluk mee, konden we in ieder geval ons team goed zien. Hoewel het ook wel weer een nadeel was, want het andere team kon ons dus ook goed zien, sneaky ergens vrij proberen te staan zat er dus niet in. Ons team deed het erg goed, de eerste twee wedstrijden hadden we gewonnen, waardoor we dus in de finale terechtkwamen. Helaas, hebben we in de finale het beslissende punt verloren. Maar goed, het was alsnog een erg leuk toernooi! Na het toernooi zijn we met ons groepje naar een free camp site op 20 km van Ballarat gereden, waar we onze tentjes hebben opgezet. Er werd zelfs nog een kampvuur gemaakt, waar we dus nog even lekker bij konden zitten.
De volgende ochtend stonden we vroeg op en na alles ingepakt te hebben, reden we terug naar Ballarat. Daar werden Jelle, Mercedes en ik opgepikt door Jacob en zijn vriendin Ann, en zijn wij verder gereden naar de Grampians, terwijl de rest terug ging naar Melbourne. Het was nog wel een stukje rijden, maar rond het middaguur kwamen dan in de Grampians. Na even geïnformeerd te hebben bij de toeristeninfo, hadden we een mooie wandeling voor die middag gevonden. We hadden besloten om twee keer een dagwandeling te doen, zodat we niet met alle spullen hoefden te zeulen. Dit was op zich wel mooi, want ik had al een tijdje nieuwe wandelschoenen gekocht die ik nu uit kon proberen. Ik durfde ze steeds niet aan met de overnight hikes, want wat nou als ze na 1 dag toch niet lekker zouden lopen en om nou naast alle slaapspullen ook nog extra schoenen mee te sjouwen. Maar nu met mijn andere schoenen in de tas, mijn blaren van de vorige week ingetapet en hele mooie dikke oranje sokken, durfde ik het toch wel aan! We begonnen gelijk al goed door verkeerd te lopen. Maar goed, nu hadden we ook nog even watervallen gezien, waar echter niet echt heel veel water viel, door de weinige regenval. Gelukkig vonden we daarna toch wel het goede pad. We gingen eerst door de Grand Canyon naar de Pinnacle lookout. Dit was nog wel een redelijke klautertocht over de rotsen. Boven hadden we echt een prachtig uitzicht en wat was het weer een mooie omgeving. Vervolgens hadden we een steile afdaling naar beneden. Helaas kwamen we er beneden achter dat we hier niet heen moesten en konden we dus dat steile stuk weer omhoog klimmen en daar dan toch weer de goede route te vervolgen. De route was erg mooi, door een bossig gebied met af en toe nog mooie uitzichten. Dat was dus weer een goede wandeling en ik moet zeggen dat goede schoenen het lopen toch wel fijn maken! Toen we weer terug bij de auto kwamen, zijn we naar een kampeerplaats gereden. Op de kampeerplaats waren echt heel veel kangoeroes, dat was wel cool, mijn eerste kangoeroe gezien in Australië. Dus daar moesten natuurlijk wel foto’s van gemaakt worden. Vervolgens hebben we de tentjes opgezet en daarna hebben we een kampvuurtje gemaakt. Jacob had een goed avondmaal voorbereid van pastasalade met op het vuur gebakken kippenpootjes, jammie. En gelukkig was ik ook goed voorbereid met marshmallows voor het toetje! Daarna hebben we nog even spelletje gedaan en toen toch wel redelijk op tijd naar bed.
De volgende ochtend werden we weer wakker tussen de kangoeroes. We waren lekker rustig opgestaan en ontbeten en nadat we alles weer ingepakt hadden zijn we eerst naar een lookout point gereden. Daar konden we weer genieten van een prachtig uitzicht! We hadden ook erg geluk met het weer dit weekend: rond de 25 graden met een mooi blauwe lucht en een zonnetje. Daarna hebben we weer een wandeling gedaan naar een top. Het was een redelijke klim, maar boven hadden we dan ook weer een super uitzicht en daar hebben we lekker lang van genoten! Daarna zijn we weer teruggelopen, waar een koud biertje op ons wachtte en waar we nog konden genieten van een paar grazende kangoeroes! Al met al was dat dus weer een zeer geslaagd kampeerweekendje!
Afgelopen zondag was ik met Jelle ook weer een leuk dagje weg geweest. Het eigenlijk idee was om een stuk te gaan mountainbiken tussen Bendigo en Castlemain. Dus wij in de ochtend om half 9 met ons fiets klaar voor de eerste trein naar Bendigo. Komen we dus bij de trein aan, zegt de conducteur dat het bagageruim vol zit en de fietsen er niet in passen en dat we de volgende trein maar moeten nemen. Dat was dus wel balen, vooral omdat er echt nog genoeg ruimte was, maar goed in discussie gaan met een chagerijnige Australische conducteur leek ook niet echt verstandig. Aangezien het nu met de wintertijd al rond 6 uur/half 7 donker wordt, waren we bang dat we te weinig tijd zouden hebben voor de route als we een trein later zouden nemen. Dus vanaf toen werd het een beetje improviseren en hebben we de trein naar de Dandenong Ranges gepakt om daar te gaan wandelen. Dit is een klein nationaal park op ca. 40 km van Melbourne. Ik moet zeggen dat het echt een stuk mooier was dan ik had verwacht. Het was een beetje een regenwoudachtige omgeving en het was eigenlijk wel een hele leuke wandeling die we hadden gemaakt. Het was wel af en toe een beetje lastig om de goede route aan te hadden, aangezien er meerdere paden door elkaar liepen, maar gelukkig was het ook niet zo groot en kwamen alle paden uiteindelijk wel bij de centrale picknick plaats uit. Onderweg hebben we ook veel coole vogels gezien, waaronder de lyre bird. Dit is een hele coole vogel, die dus andere vogels en geluiden perfect na kan doen. We zagen er twee lopen, maar helaas maakten ze geen geluid. Maar goed, al met al, was het dus toch wel een erg leuk dagje en mochten we Piet, de chagerijnige conducteur, misschien wel dankbaar zijn dat ie ons niet mee wilde nemen.
Ik heb natuurlijk weer veel foto’s gemaakt in de Drampians en de Dandenong Ranges, die kunnen jullie hier vinden. https://plus.google.com/u/0/photos/107048293215836037778/albums/6003519673886383137#photos/107048293215836037778/albums/6003519673886383137 en https://plus.google.com/u/0/photos/107048293215836037778/albums/6003519673886383137#photos/107048293215836037778/albums/6003532982431296961
Aanstaande zondag komen mijn ouders naar Melbourne en ga ik dus bijna drie weken met hun samen rondreizen. De afgelopen weken hebben de reis gepland en het belooft een hele mooie reis te worden, dus ik heb er erg veel zin in! Dus op de volgende blog hoop ik weer veel mooie verhalen en foto’s te hebben!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
