Wwoof: het Australische leven - Reisverslag uit Balranald, Australië van Jessica Hummel - WaarBenJij.nu Wwoof: het Australische leven - Reisverslag uit Balranald, Australië van Jessica Hummel - WaarBenJij.nu

Wwoof: het Australische leven

Blijf op de hoogte en volg Jessica

06 Oktober 2014 | Australië, Balranald

Na een hele tijd te hebben rondgereisd, heb ik besloten om een tijdje te gaan Wwoofen. En nee, wees niet bang, het is niet een opleiding tot hond zoals je misschien zou denken met die naam. Wwoof staat voor Willing Worker On Organic Farm. het houd dat je op een farm gaat werken voor onderdak en eten. Het is de bedoeling dat de familie je dan meeneemt in hun leven en dus ook naast het werk betrekt in wat zij doen. Dit idee sprak me wel erg aan, omdat het me wel leuk leek om wat meer van het Australische leven te zien en om daar een tijdje tussen te wonen. Dus dat heeft de afgelopen weken weer voor veel nieuwe, bijzondere ervaringen gezorgd, die ik jullie niet willen onthouden.

Ik begon mijn Wwoof avontuur op de Nyroca Stables in de prachtige Adelaide Hills. Op deze farm hadden ze een stuk of 50 koeien en daarbij runde de dochter een rijschool en waren er dus wat paarden. Ik had dus gehoopt hier met de paarden te kunnen werken, maar dat was helaas niet het geval. Het werk dat ik gedaan heb was vooral onkruid wieden (wel een beetje verontrustend om te merken dat ik na 5 Jaar op de universiteit niet het verschil tussen onkruid en plant weet, uiteindelijk ben ik erachter gekomen dat het verschil in de wortels ligt en heb ik netjes alle bollen die ik eruit trok weer terug geplant), gras maaien op een wel heel cool grasmaaiertje en ik heb gewoon koeien gedreven op mijn verjaardag!

Helaas voelde ik me hier toch niet helemaal thuis. Ik was hier samen met een andere Wwoofer en we hadden een apart huisje, keuken en toilet en na het werk waren we op ons zelf aangewezen en kreeg ik dus niet echt dat Australische leven te zien. Wat wel heel leuk was, was dat we een dag zijn meegenomen naar de royal Adelaide show. Dit is een groot evenement voor farmers, hoewel er deze dagen ook een kermis en ander entertainment is. Dit was een hele vette dag, ik heb heel veel bijzondere dingen gezien: honden schoonheidswedstrijden, pig racing, de finale van het Australisch kampioenschap houthakken, veel dieren, paarden, sheepdogs die schapen drijven, stuntende bikes, auto's en monstertrucks, genoeg te beleven dus! maar goed na nog geen week had ik het wel gezien op deze farm en ben ik naar een andere plek gegaan.

Ik kwam toen terecht op Danson Dressage, een prachtige stal met schitterende paarden. Het werd gerund door een stel, heather rijd dressuur en anthony is springruiter. Ze hadden dus erg veel mooie paarden, dus dat was wel vet. Helaas werd ik de eerste twee dagen weer vooral in de tuin tussen het onkruid gezet. Gelukkig had ik toen wel gezegd dat ik graag meer met de paarden wilde doen en toen heb ik heel wat paarden mogen longeren. Dat was wel gaaf om met zulke goede paarden te werken. Wat ook wel vet was, was om 1 van de paarden waar ik mee had gewerkt diezelfde week nog op TV 1.70 meter te zien springen. Wat ook heel leuk was, was dat ik op zondag mee mocht naar een dressuur wedstrijd. Erg leuk om te zien hoe dat er hier aan toe gaat!

Maar helaas heb ik het ook hier maar een weekje uitgehouden. Het was wel een hele goede ervaring voor me, het was toch altijd een droom van me om de professionele paardenwereld in te gaan, maar ik heb nu gezien dat dit niks voor mij is. Voor mij moeten paarden vooral fun zijn, lekker poetsen, knuffelen, aandacht geven. De manier op ze daar met paarden omgingen was dat totaal niet: gooi er een zadel op, rijd een half uur en dump hem weer in de wei en de volgende, er was niet echt veel aandacht voor een paard. Ik denk ook dat de paarden die ik gelogeerd heb erg blij waren met mijn grondige poetsbeurten! Daarnaast voelde ik me ook erg alleen daar, iedereen werkte de hele dag en ging na het eten naar bed. Ik was om vier uur klaar, zat alleen op de rest te wachten en eindigde in de avond alleen voor de TV, niet echt het Australische leven dat ik graag wilde zien. Gelukkig vond ik al snel weer een nieuwe plek.

Na twee niet zo geslaagde plekken rond Adelaide, besloot ik maar weer richting Victoria te gaan en kwam ik terecht bij Yggdrasil equastrian training, een rijschool met konomara ponies. Heel toevallig wordt het gerund door een Nederlands stel, amber en René, en hebben amber en ik zelfs op dezelfde middelbare school gezeten. Tja, de wereld is dus echt klein. Mijn eerste twijfels of ik hier wel het echte Australische leven te zien krijg, bleken niet nodig en het feit dat ik hier nu al twee weken zit, laat ook wel zien dat ik het naar mijn zin heb!

In de twee weken dat ik hier ben, heb ik al veel dingen gezien en meegemaakt en veel mensen ontmoet en plekken gezien en geen dag is hetzelfde. Toen ik hier aankwam was er gelijk een ponykamp aan de gang, dus dat was een goed begin met kinderen en ponies en ik was in ieder geval alles behalve alleen! Daarna was er een soort schriktraining, waar een aantal volwassenen met hun paard op af kwamen. Dus dat waren drukke dagen. Verder geeft amber veel lessen, sommige thuis en andere bij mensen thuis. Ik ben een aantal keer mee geweest, wat wel erg leuk was om verschillende properties te zien, de 1 nog mooier dan de ander. Wat ook erg gaaf was, was dat we afgelopen donderdag twee nieuwe ponies gingen ophalen. Het bedrijf waar we ze gingen halen werd gerund door een 80-jarige (dat is een gokje, want je kan natuurlijk geen leeftijd vragen) mevrouw. Die dag waren ze nog bezig met schapen scheren, dat was erg gaaf om te zien en ook hoe die mevrouw met haar zelf getrainde honden de schapen aan het hoeden was.

Het werk dat ik hier doe is vooral veel met de paarden: goede poetsbeurten, af en toe rijden en longeren, paarden voeren, veulens knuffelen. kortom, allemaal leuke dingen en het voelt eigenlijk ook niet echt als werken, ook doordat ik overal zo in wordt meegenomen en betrokken. Dus ik ben blij dat ik uiteindelijk toch een hele leuke plek heb gevonden en het zo naar mijn zin heb!

Ik heb niet zo heel veel foto's van de laatste tijd, maar toch een kleine foto impressie: https://plus.google.com/app/basic/photos/107048293215836037778/album/6066979294966853953?cbp=12mw53e7sqoo0&sview=2&cid=5&soc-app=115&soc-platform=1&spath=%2Fapp%2Fbasic%2Fstream&sparm=cbp%3D16ibqucc61afh%26sview%3D31%26cid%3D5%26soc-app%3D115%26soc-platform%3D1 Verder vlieg ik 23 oktober alweer naar Nederland en is mijn Australië avontuur al bijna op zijn eind nu. Nog even genieten van mijn laatste avonturen dus!!

  • 13 Oktober 2014 - 10:45

    Fieke Janssen:

    Dag Jessica,
    Leuk om je Woof verhaal te lezen. En fijn dat je het nu meer naar je zin hebt dan enkele weken geleden.
    Dat je nu beter kontakt hebt met de mensen waarvoor je werkt is hard nodig zoals ik lees, anders kun je het niet zo goed volhouden. En goed dat je toch iedere keer weer goede beslissingen daarin neemt. Wat dat betreft zal deze reis een goede test voor jezelf zijn. Wat is eigenlijk longeren met paarden?
    Schapen hoeden met sheepdog honden lijkt me heel leuk om te zien.
    Geniet nog van het platte land leven, goede terugreis en tot over 2 weken. liefs Sjaak en Fieke

Reageer op dit reisverslag

Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley

Jessica

Actief sinds 06 Jan. 2014
Verslag gelezen: 491
Totaal aantal bezoekers 11973

Voorgaande reizen:

29 December 2013 - 31 December 2014

Op naar Australie

Landen bezocht: